Voor wie

De meeste mensen worden gedurende hun leven regelmatig geconfronteerd met verlies; dat kan door verlies van een dierbare, scheiding, verhuizing, ziekte, etc. Het grootste deel van de mensen komt dit rouwproces op eigen kracht door, vaak door veel steun in de omgeving en veerkracht in de eigen persoonlijkheid.
Waar volwassenen het verdriet tot op het bot voelen, gaan veel jongeren/kinderen ogenschijnlijk over tot de orde van de dag. Er is dus een belangrijk verschil tussen het rouwproces van een volwassene en dat van een kind. Kinderen lijken hun rouw soms “uit te stellen” tot de omgeving er klaar voor is. In wezen wachten ze onbewust tot hun ouders of naaste familieleden weer voldoende kracht hebben om hen op te vangen.

Soms is het verlies zo groot, intens of heftig, of zijn het meerdere verlieservaringen achter elkaar. Dan is er dan professionele hulp nodig. Bij kinderen en jongeren zien we dan dat de (of sommige gebieden) van de ontwikkeling stagneert omdat het rouwproces niet ten volle doorleeft kan worden.
In deze situaties kan men kiezen voor verliesbegeleiding. Dit kan door middel van gesprekken maar vaak is het fijner om op een andere manier dan met woorden uiting te geven aan het verdriet.